bunalım anlamı İng. crisis
1. Sermaye ve gelir kayıplarına yol açan ve iktisadi bütünlüğün her düzeyinde etkisi olan politik, ideolojik ve iktisadi tüm değerleri bozan bir rahatsızlık. 2. İktisadi konjonktürdeki genişleme ve sürekli bir ilerleme döneminden sonra uzun ya da kısa daralma evresine geçerek yön değiştirme.

bunalım anlamı İng. depression Osm. buhran, kriz Fr. crise
Çoğunluğa ilişkin satın alma gücünün durması, satış değerlerinin düşmesi, çalışma gücünün azalması gibi nedenlerle oluşan tecimsel sıkıntı.

bunalım anlamı İng. crisis Osm. buhran Fr. crise
1- Olayların alışılmış ya da beklenen sırasında görülen herhangi bir bozulma. 2- Alışkanlık ya da ölçülerin değişen koşullara uygun düşmemesi sonucu bireyin, toplumsal kümenin ya da toplumun, yeni koşullara uygun alışkanlıklar, ölçüler oluşturması zorunluluğunun ortaya çıkması.

bunalım anlamı
is. 1. Doğal bir süreçte birdenbire oluşan aykırılık, bunluk, buhran, kriz: "İktisadi bunalım ayyuka çıktı maşallah." -H. Taner. 2. Tehlikeli sonuç doğurabilecek gerginlik, buhran, kriz: "Bunalım anlarında insanın yüreğini, en ürkütücü olasılıklar yoklamaz mı?" -A. İlhan. 3. ruh b. Uyaranlara karşı duyarlığın, iş yapabilme gücünün, kendine güvenin azalarak karamsarlığın, umutsuzluğun güçlenmesiyle ortaya çıkan ruhsal bozukluk, ruhsal çöküntü, depresyon: "Atlattığı kriz, geç gelen bir büluğ çağı bunalımından başka bir şey değildi." -E. Şafak. 4. tıp Bir hastalıkta iyileşme veya ölümle sonuçlanan, birdenbire olan fizyolojik değişiklik, kriz. 5. ekon. Çöküntü.

bunalım anlamı
isim
1) crisis
2) depression
3) megrims
4) blues
5) melancholy
6) the megrims
7) down
8) dismay
9) moody
10) shock