budala
sf. 1. Zekâca geri olan (kimse), alık: "Biz ondan yaşlı üç akıllı bu budalaya inandık." -H. R. Gürpınar. 2. Ahmak, bön: "Kendisi için bu budalaların arasında bir dakika geçirmek artık bir asır kaybetmeye müsaviydi." -Ö. Seyfettin. 3. mec. Bir şeye aşırı düşkün: Kibarlık budalası.

dengesiz
sf. 1. Dengesi olmayan, muvazenesiz. 2. mec. Tutum ve davranışlarında uyum olmayan (kimse), istikrarsız.

emanet
is. (ema:net) 1. Birine geçici olarak bırakılan ve teslim alınan kişice korunması gereken eşya, kimse vb., inam, vedia: "Emaneti olanlar burada her vakit bunlarla ilgilenecek bir çırak bulurlar." -S. Birsel. 2. Bir kimse ile birine gönderilen şey: İstanbul'dan getirdiğim emanetinizi akşam benden alınız. 3. Eşyanın ücret karşılığı geçici bir süre bırakıldığı yer. 4. Can, ruh: Allah emanetini alsın da kurtulayım.

rehin
is. tic. Tutu: "Hâlbuki yalının rehinde olduğunu pekâlâ işitmiştim." -Y. K. Karaosmanoğlu.

tutu
is. tic. Bir borcun ödeneceğine teminat olarak ödenince geri alınmak şartıyla borçlunun alacaklıya verdiği değerli şey, rehin, ipotek.